Cholesterol to steroidowy alkohol, który może powstawać w wielu tkankach w ludzkim organizmie. Mimo złej sławy, pełni on wiele ważnych funkcji dla człowieka. W budowie tego związku wyróżnić można cztery hydrofobowe pierścienie steranu, ogon węglowodorowy oraz hydrofilową główki – grupę hydroksylową. Cholesterol uczestniczy w syntezie witaminy D3 oraz hormonów steroidowych, na przykład aldosteronu, kortyzonu, estrogenu czy testosteronu. Oprócz tego, jest bardzo ważnym składnikiem, budującym błony komórkowe. Uczestniczy także w przekaźnictwie międzykomórkowym oraz jest jednym z budulców żółci, umożliwiającej trawienie tłuszczów.
Cholesterol może być dostarczany z pożywieniem (egzogenny) lub produkowany wewnątrz organizmu (endogenny). Źródłem cholesterolu egzogennego są przede wszystkim produkty bogate w tłuszcze zwierzęce, takie jak mięso i jego przetwory, jaja oraz nabiał. Cholesterol endogenny powstaje w każdej komórce ciała, jednak miejscami, w których synteza zachodzi na znacznie wyższym poziomie są jelita, wątroba i nerki.
Należy pamiętać, że cholesterol jest cząsteczką nierozpuszczalną we krwi i innych płynach obwodowych, a więc aby mogło dojść do jego transportu, musi on ulec połączeniu z innymi cząsteczkami. W organizmie człowieka cząsteczki te to kompleksy białkowe, nazywane lipoporoteinami. Lipoproteiny zbudowane są z hydrofobowego rdzenia, wypełnionego cholesterolem i triglicerydami oraz z płaszcza, który powstał z wolnego cholesterolu, fosfolipidów i apolipoproteiny. Gęstość oraz średnica lipoprotein zależna jest od składu chemicznego. Dzieli się je ze względu na zawartość apolipoprotein. Wyróżnić można: chylomikrony, VLDL (lipoproteiny o bardzo małej gęstości), IDL (lipoproteiny o pośredniej gęstości), LDL (lipoproteiny o małej gęstości), HDL (lipoproteiny o dużej gęstości).
Głównymi lipoproteinami transportującymi cholesterol są lipoproteiny HDL i LDL. Używa się też określeń „zły” i „dobry” ch
Co to jest migrena i jakie są jej objawy? To choroba o przewlekłym charakterze, której cechą są przede wszystkim napady bólu głowy. Bólowi temu towarzyszyć mogą inne objawy, szczególnie z przewodu pokarmowego - nudności, wymioty, biegunki. Do rozpoznania migreny potrzebne jest spełnienie kilku kryteriów. Przede wszystkim, musi być co najmniej 5 napadów bólu głowy, które mogą trwać od 4 do 72h.
W przypadku silnych bólów głowy należy udać się do lekarza neurologa, który zadba o odpowiednią diagnostykę i postawi prawidłowe rozpoznanie.
Migrenę należy różnicować z neuropatią nerwu wzrokowego, odwarstwieniem siatkówki i epizodem przemijających zaburzeń krążenia mózgowego. Migrena z aurą może natomiast przebiegiem przypominać napady padaczkowe.
Epizodyczna migrena może ulegać przemianie w migrenę przewlekłą, która przybiera postać codziennych bólów głowy. Powodem tej migreny zazwyczaj jest nadużywanie doraźnych przeciwbólowych leków.
Objawami migreny są bóle głowy (bóle migrenowe), które najczęściej umiejscowione są po jednej stronie i mają charakter pulsujący. Ponadto odznaczają się różnym natężeniem – mogą być umiarkowane lub znaczne. Często zdarza się, że ból głowy nasila się w czasie wykonywania zwykłej aktywności fizycznej np. spaceru, wchodzenia po schodach, co często zmusza nawet do jej zaniechania. Oprócz tego, w trakcie napadu migreny dochodzi do uczucia nudności oraz nadwrażliwości na dźwięk i światło, a także łzawienie oczu.
Szczególnym rodzajem migreny jest ta z aurą. W jej przebiegu dochodzi do poprzedzających, charakterystycznych objawów, które zwiastują napad bólowy. Do symptomów takich zaliczane są: zaburzenia widzenia, tak zwane „mroczki przed oczami”, osłabienie siły mięśniowej, zaburzenia czucia lub mowy po jednej stronie ciała.
Migrena przewlekła charakteryzuje się znaczną uciążliwością. Jej objawami jest ból głowy, trwający ≥15 dni w miesiącu przez ≥3 kolejne miesiące.
Nap
Co robić kiedy pojawi się katar u niemowlaka? Katar jest niezwykle częstą i dokuczliwą dolegliwością u niemowląt, dlatego nie należy wpadać w panikę. Niewątpliwie zaburza on funkcjonowanie młodego organizmu, zwłaszcza wtedy, gdy pojawia się w nocy. Jego przyczyn może być wiele, jednak najczęściej występuje w wyniku infekcji wirusowej. Dopiero co urodzone dziecko jest szczególnie narażone na infekcje, ponieważ nie posiada rozwiniętego układu immunologicznego, które mogłoby wspomóc walkę z nieustannie napotykanymi, nieznanymi patogenami. Katar u malucha może być również powodowany przez dym tytoniowy lub suchość powietrza. Należy więc zadbać o to, by pomieszczenie, w którym dziecko przebywa, było regularnie wietrzone i nawilżane, oraz, by nie palono w nim wyrobów tytoniowych. Inną przyczyną kataru może być również płacz, a rzadziej – alergia. W tym artykule postaramy się odpowiedzieć na pytanie jak skutecznie pobyć się kataru u niemowlaka.
Jak pomóc niemowlakowi z cieknącym katarem? Domowymi sposobami można skutecznie zwalczyć objawy kataru. Najważniejszym postępowaniem w przebiegu tej dolegliwości jest przede wszystkim zapewnienie drożności górnych dróg oddechowych. Wydmuchanie nosa to niewątpliwie najprostszy sposób na udrożnienie nosa. Bez problemu zrobić to mogą dzieci, które już rozumieją i współpracują. Jednak u mniejszych dzieci nie ma takiej łatwości. Czym więc odciągać katar u niemowlaka? Z pomocą temu przyjdą aspiratory, takie jak gruszka czy frida. Duże zastosowanie mają tutaj też wszelkiego rodzaju ssaki. Na rynku obecnie dostępnych jest wiele rodzajów takich sprzętów; zazwyczaj mają one postać silikonowych rurek, których jeden koniec umieszcza się w dziurce nosowej malucha, a drugi można umieścić w swoich ustach, podłączyć do odkurzacza lub specjalnego urządzenia. Ssaki te działają na zasadzie wytworzenia ciśnienia, które z łatwością prowadzi do wydostania się zalegającej wydzieliny na zewnątrz.
